Wylęgarnia ryb – klucz do zachowania równowagi ekosystemu Wigierskiego Parku Narodowego
Czy zastanawiałeś się kiedyś, skąd biorą się ryby w jeziorze Wigry i innych akwenach Wigierskiego Parku Narodowego? Odpowiedź kryje się w precyzyjnej i pracochłonnej pracy prowadzonej w wylęgarni ryb w Tartaku. To tutaj, w kontrolowanych warunkach, odbywa się proces hodowli i wylęgu gatunków kluczowych dla ekosystemu jezior, takich jak sieja i sielawa.
W artykule opowiemy o funkcjonowaniu wylęgarni, procesach inkubacji ikry i wylęgu młodych ryb, a także o tym, jak trafiają one z powrotem do naturalnych zbiorników wodnych. Dowiesz się, dlaczego działalność wylęgarni ma kluczowe znaczenie dla ochrony różnorodności biologicznej oraz jak wspiera odbudowę populacji zagrożonych gatunków.
Dodatkowo, w artykule znajdziesz film, który pokaże, jak wygląda codzienna praca w wylęgarni. To nie tylko lekcja biologii, ale także okazja do zrozumienia, jak ważne jest świadome podejście do ochrony przyrody i zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi.
Tarło siei i sielawy w jeziorze Wigry: proces hodowli ikry
Tarło siei i sielawy w jeziorze Wigry rozpoczyna się pod koniec listopada i trwa do połowy grudnia. Pozyskana ikra trafia do wylęgarni ryb w Tartaku, gdzie proces inkubacji odbywa się w specjalistycznych słojach typu Weissa o pojemności około 8 litrów.
Inkubacja ikry
Inkubacja rozpoczyna się od umieszczenia ikry w słojach. Świeża ikra charakteryzuje się wysoką lepkością, co powoduje przyklejanie się do ścianek słoja i tworzenie grudek. Aby temu zapobiec, ikrę należy mieszać piórem (najczęściej łabędzim lub gęsim) co kilka godzin. Częstotliwość mieszania zwiększa się na początkowym etapie inkubacji, gdy lepkość jest największa.
W styczniu, po osiągnięciu stadium zaoczkowania (widoczne zawiązki oczu), przeprowadza się proces płukania ikry. Jego celem jest oddzielenie martwych jaj od żywych. Zawartość każdego słoja przenosi się do wiadra z roztworem solankowym o stężeniu powyżej 10%. W tym środowisku martwa ikra opada na dno, a żywa wypływa na powierzchnię. Żywa ikra jest następnie precyzyjnie mierzona i umieszczana z powrotem w słojach.
Warunki środowiskowe
Stały dopływ świeżej, dobrze natlenionej wody jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju ikry. Woda w wylęgarni pochodzi z rzeczki Piertanki, która łączy jeziora Omułówek i Wigry. Dzięki temu jej temperatura jest zbliżona do naturalnych warunków jeziorowych, co symuluje środowisko naturalne. Ikra rozwija się zgodnie z naturalnym cyklem i młode ryby wylęgają się w momencie wzrostu temperatury wody, co zwykle przypada na kwiecień.
Wprowadzenie wylęgu do jezior
Wylęg ryb trafia przede wszystkim do jeziora Wigry, jednak niewielkie ilości są również wpuszczane do mniejszych jezior, takich jak Mulaczysko, Pierty czy Białe Wigierskie. Proces ten wspiera odbudowę populacji siei i sielawy, kluczowych gatunków dla ekosystemu tych akwenów.
Tekst i film: Adam Januszewicz